يکي از مصيبتهاي جانسوزي که به دست عدهاي از ستمگران و ظالمان ، بعد ازرحلت رسولخدا صلی الله علیه و آله بر اهلبيتش : وارد گرديد ، شهادت مظلومانه امامحسين علیه السلام با اهلبيتش ، در سرزمين کربلا بود . سلمي گويد : «دخلتُ علي اُم سلمة وَهي تَبکي فقلت ما يُبکِيک ؟ قالتْ : رأيت رسول الله صلی الله علیه و آله ـ تعني في المنام ـ وعلي رأسهِ وَلِحيتِهِ الترابُ . فقلتُ : ما لک يا رسول الله ؟ قال صلی الله علیه و آله : شهدتُ قتلَ الحسين آنفاً» . «منزل امسلمه رفتم که در حال گريه بود ، گفتم : چرا گريه ميکني ؟ در جوابم فرمود : رسولخدا صلی الله علیه و آله را در خواب ديدم که با محاسن خاکآلود بود ، سؤال کردم اي رسولخدا چرا محاسن شما خاکآلود است ؟ !فرمود : «الان شاهد کشته شدن حسين بودم» . همچنين از امسلمه نقل شده است که گفته : «کان النبي صلی الله علیه و آله جالساً ذات يوم فيبيتي فقال : لا يدخلنّ عليّ أحدٌ ، فانتظرت فدخل الحسين فسمعت نشيج (صوت معه توجع و بکاء کما يرد الصبي بکاءه في صدره) النبي يبکي اطلعت فإذاً الحسين في حجره أو إلي جنبه يمسح رأسه وهو يبکي ، فقلت والله! ما علمت به حتّي دخل فقال النبي صلی الله علیه و آله : إنّ جبرائيل کان معنا في البيت فقال : أتُحبُّه ؟ فقلت : أمّا من أحبّ الدنيا فَنَعِم . فقال : «إنّ اُمّتک ستقتل هذا بأرضٍ يقال له کربلا ، فتناول جبرائيل من ترابها فأراه النبي ، فلمّا اُحيط بالحسين حين قُتل قال : ما اسم هذه الارض ؟ قالوا : أرض کربلا . قال علیه السلام صدّق رسول الله صلی الله علیه و آله أرض کرب و بلا . »«روزي رسول خدا صلی الله علیه و آله در خانه نشسته بود که فرمود : کسي نزد من نيايد! امسلمه گفت : من در حال انتظار بودم که امام حسين علیه السلام نزد رسول خدا آمد ، سپس شنيدم کهپيامبر مانند بچهاي که گريه را در گلوي خود ميپيچد ، گريه ميکند . آگاه شدم که پيامبرحسين را در دامان يا پهلوي خود نهاده و دست بر سر و صورت او ميکشد و گريه ميکند . سؤال کردم : به خدا قسم من از روزي که نزد شما آمدهام چنين حالتي را نديدم . رسولخدا صلی الله علیه و آله فرمود : به درستي که جبرئيل در خانه نشسته بود و فرمود : اي رسولخدا!حسين را دوست داري ؟ گفتم : بلي . جبرئيل فرمود : به درستي که بعد از تو به زودي امتت او را در سرزميني به شهادت ميرسانند که کربلا نام دارد . سپس جبرئيل مقداري خاکبرداشت و به پيامبر نشان داد . هنگامي که دشمن ، امام حسين علیه السلام را احاطه کرده بود ، امام سؤال کرد که اين سرزمين چه نام دارد ؟ ! اصحاب فرمودند : کربلا . امام حسين علیه السلام فرمود : جدم رسول خدا راست فرموده بود . اين زمين ، پر مشقّت و پر بلاست .
عاشورا
نام : حسين علیه السلام
لقب : سيدالشهدا .
کنيه : ابوعبدالله .
نامپدر : علي علیه السلام
نام مادر : فاطمه زهرا سلام الله علیها
تاريخولادت : سوم شعبان .
مدت امامت : 11 سال .
مدت عُمر : 57 سال .
تاريخ شهادت : دهم محرّمالحرام سال 61 هجري .
قاتل : شمر لعين .
محل دفن : کربلاي معلاّ .
تعداد فرزندان : به روايتي چهار پسر و دو دختر .