268. تاريخ الطبري - به نقل از عبد اللَّه بن شريک عامري، از امام زين العابدين عليه السلام -: پس از آن که عمر بن سعد بازگشت، امام حسين عليه السلام ياران خود را در نزديکي غروب [شب عاشورا] گِرد آورد. من، بيمار بودم. خودم را به او نزديک کردم تا بشنوم. شنيدم که پدرم به يارانش ميفرمايد: «خداي - تبارک و تعالي - را به بهترين گونه ميستايم و او را در خوشي و ناخوشي ستايش ميکنم. خدايا! تو را ميستايم که به نبوّت، گراميمان داشتي و قرآن را به ما آموختي و ما را در دين، فهيم کردي و گوش و ديده و دل برايمان قرار دادي و ما را از مشرکان، قرار ندادي.
امّا بعد، من، نه ياراني نزديکتر و بهتر از يارانِ خود سراغ دارم و نه خانوادهاي نيکوکارتر و برقرار کننده پيوند از خانواده خود. خداوند از جانب من به همه شما جزاي خير دهد! هان که گمان دارم از دست اين دشمنان، فقط فردا را داريم. هان! به شما اجازه رفتن دادم. همگي ميتوانيد برويد که تعهّدي به من نداريد. اين شب است و تاريکي، شما را فرا گرفته است. آن را مَرکب خود کنيد».........
نام : حسين علیه السلام
لقب : سيدالشهدا .
کنيه : ابوعبدالله .
نامپدر : علي علیه السلام
نام مادر : فاطمه زهرا سلام الله علیها
تاريخولادت : سوم شعبان .
مدت امامت : 11 سال .
مدت عُمر : 57 سال .
تاريخ شهادت : دهم محرّمالحرام سال 61 هجري .
قاتل : شمر لعين .
محل دفن : کربلاي معلاّ .
تعداد فرزندان : به روايتي چهار پسر و دو دختر .